Even afzien - 18-11-2018

Deze week stonden we allemaal toch nog op de oude groepen, misschien dat Leanne het vergeten was? We waren het er in ieder geval over eens met z'n drieën dat we het maar niet zouden vragen aan Leanne, omdat we het zo wel prima vonden.

Misschien dat we dat dan beter toch maar wel hadden kunnen doen, want wat waren de kinderen deze week druk, huilerig en daardoor op den duur vervelend. Er zijn natuurlijk altijd wat lastigere/moeilijkere kindjes op een groep (ondanks dat ze allemaal niet luisteren, en al helemaal niet naar Suzanne, Coralie of mij), hier zijn dat bijvoorbeeld D. en E..

D. heeft het de afgelopen twee weken heel goed gedaan, maar was deze week weer helemaal terug in zijn oude gedrag. Dingen afpakken, haren trekken, heel hard schreeuwen, kinderen achterna rennen om ze vervolgens om te duwen én natuurlijk heel hard te huilen als je hem corrigeert.
E. haalt altijd kattenkwaad uit, het hekje naar de keuken open doen en vervolgens daar rondlopen, met de gordijnen spelen of op tafels klimmen. Het ergste is dan nog die grote glimlach als ze merkt dat je het ziet, of er iets van zegt.
Zij zitten dus regelmatig in de 'highchair', wat voor nog meer schreeuwen en huilen zorgt. 
Annie heeft zelfs een paar keer gezegd dat we wel naar ze mogen schreeuwen, want anders luisteren ze niet goed. Nou, eh, dat past toch echt niet in mijn pedagogische visie en stijl. Dan maar vijf keer in een minuut zeggen dat iets niet mag en ze ergens anders neer zetten of ze iets anders geven om mee te spelen, en ze als last resort in een highchair parkeren.

Ik weet niet wat het deze week was, maar ik was soms echt even helemaal klaar met ze. Normaal kan ik het allemaal wel goed hebben en heb ik veel geduld, maar ik was nu soms om 11.00 al zó chagrijnig door dit gedrag. Hopen dat het volgende week weer iets beter is.

Als positief puntje op stage deze week: A. huilt normaal heel veel en wil eigenlijk alleen maar in een highchair zitten. Deze week ging het echter veel beter en heeft ze best vaak meegespeeld op de grond met de andere kinderen.

Misschien dat het wel door mijn tandpijn komt, dat ik daardoor sneller hoofdpijn krijg en sneller geïrriteerd raak. Al voelt het vandaag (even afkloppen hoor) iets beter als gisterenavond. Voordat ik ging slapen gisteren had ik nog het idee dat heel mijn linkerwang was opgezwollen en dat de pijn doortrok naar mijn oor, maar dat is nu gelukkig iets beter. Nu maar hopen dat het niet weer zo veel pijn gaat doen.

Ik heb volgende week namelijk wel leukere dingen te doen met mama dan naar de tandarts gaan. Volgens de huidige voorspelling blijft het tot en met zaterdag droog en rond de 21 graden, dus kunnen we er zaterdag mooi de hele dag op uit.
Christine had afgelopen week aan Suzanne aangeboden om een vrije dag te nemen als haar moeder er was. Ik weet niet of ze dit mij ook aan zal bieden, maar het haalt waarschijnlijk niet zo veel uit. Annie en Rita hebben namelijk al een paar keer laten weten dat ze het zo jammer vonden dat ze mama de vorige keer niet hebben kunnen spreken en aangezien mama donderdag pas laat aankomt en zondag weer weg gaat, zouden ze het natuurlijk heel leuk vinden om haar vrijdag even te zien en te spreken.

We hebben nog niet zo heel veel plannen voor deze week, donderdag waarschijnlijk even naar de Mac Donalds, want het is natuurlijk wel robinson avond ;)
Vrijdagmiddag zou ik graag met mama naar Bugibba gaan, daar ben ik met Yannick op vakantie geweest en we hebben toen heel lekker gegeten in een restaurant aan het pleintje. Zaterdag gaan we waarschijnlijk een hop on - hop off doen, en de rest van de dag zien we dan vanzelf wel.

Deze week heb ik weer de lange woensdag, maar met het idee dat mama de dag erna komt zal die vast wel meevallen deze week. Het enige wat ik echt vervelend vind aan tot 16.00 werken op woensdag is dat Coralie om 13.30 naar huis gaat, en Suzanne dan om 14.00 en je dus twee uur zonder andere stagiaires bent. Dat voelt dan toch wel lang, helemaal als ze geen knutselvoorbereidingen hebben en je met de kinderen op de bank zit tot je naar huis gaat.
Maandag ga ik even met Christine overleggen of ik donderdag één uur eerder kan gaan, zodat ik mama kan gaan ophalen. Omdat ze in ons appartement verblijft en ze geen sleutel heeft, zou het natuurlijk wel heel vervelend zijn als ik niet thuis ben als ze aankomt. En het idee van een kortere donderdag maakt de lange woensdag natuurlijk ook net iets dragelijker ;)

Nu ga ik nog even verder niks doen en van mijn zondag genieten, zodat ik morgen met goede moet naar stage kan.

-Janneke