Kakkerbah - 27-10-2018

Het is hier ook altijd iets.. Nadat ik mijn verhaal goed en wel geschreven had ik vrijdagochtend een mini-hartaanval. Ik moest namelijk plassen, en ging dat net zoals anders dus maar even doen, om midden in de badkamer een grote kakkerlak tegen te komen, bah! Nadat ik met mijn slaaphoofd even had staan kijken wat het nu precies was, en had besloten dat ik écht moest plassen, maar schoenen aangedaan en er overheen gestapt. Daarna heb ik de deur dichtgedaan en de rest van de nacht wat onrustig geslapen, haha.

Dan raad je het natuurlijk al; 's ochtends was dat kreng nergens meer te bekennen. Op stage vroegen we wat we hier nu het beste aan konden doen, waarop iedereen toch wel wat verbaasd reageerden dat we geen spray hadden. Tja, we hebben hier eigenlijk twee maanden lang niet nagedacht over die beesten, omdat we die nog niet tegen waren gekomen binnen. Dus na stage hebben we tijdens het boodschappen doen maar eens zo'n spray gekocht en alles goed ingesprayt. Ook hebben we besloten dat we de douche deuren dicht laten, een glaasje zetten over de gootsteen en het raam dicht houden. Dan is er alleen nog maar het gat in de muur bij de wasmachine, toch?

Helaas kwam ik er vanochtend (of vannacht? 3.00?) weer een tegen, en toen ik hem wilde sprayen schoot hij snel onder de douche. Bah bah, dus daar maar even wat extra gespoten in die buurt en daarna weer gaan slapen. Ik moest een paar uur later alleen weer naar de wc (fijn hoor, lactose intolerantie) en toen kwam ik dat brutale ding weer tegen! Dus maar neergespoten en een glas overheen gezet, ruimen we morgenochtend wel verder op dacht ik, haha. En dat hebben we gedaan.
Nu maar hopen dat dit ze genoeg heeft afgeschrikt, al ben ik er bang voor. Wel gek, want ik heb er nog geen een gezien de maanden hiervoor.

Verder heb ik net Nederlands helemaal afgemaakt voor deze periode (eindelijk stond die laatste opdracht er dan op) en de eindopdracht voor pedagogiek gemaakt en ingeleverd, dus weer helemaal op orde met het schoolwerk. Nu maar hopen dat Christine maandag mijn IO ingevuld teruggeeft, want ze snapte maar niet wat ze moest weten en al helemaal niet wat ze dan op moest schrijven. Het is natuurlijk ook een super onduidelijke opdracht voor ze want ze kunnen niks concreet zien, en dat de opdracht niet in het Engels te krijgen is maakt het allemaal niks makkelijker. In een gesprek kwam ze er niet uit, dus heb ik maar een stuk voor haar vertaald. De volgende ochtend liet ze me meteen weten dat ze het bestand gekregen had, en ik kon aan haar merken dat ze dit wel heel fijn vond. Net voordat we naar huis gingen heeft ze daarom tegen Suzanne gezegd dat zij ook een stuk moet vertalen naar het Engels.

Na dit weekend nog drie dagen stage, en dan lekker lang weekend. Dan is het daarna al weer november! De 2e week van november komt de moeder van Suzanne, en de week erna komt mama, dus dat wordt ook een volle maand. Daarna hebben we nog maar twee hele stageweken voordat er weer een lang weekend is, en dan is het alweer de laatste week. Dus met dit alles in het vooruitzicht moeten de laatste twee maanden wel snel gaan.

Want hoe leuk het hier ook is (iets minder eigenlijk deze week, met die ondingen in de badkamer), ik zou toch ook wel weer graag thuis zijn. Vooral om even met m'n bruine vriendinnetje te knuffelen, want die is niet meegeweest en zie ik in december pas weer. En weer zonder hartkloppingen naar de badkamer kunnen lopen 's nachts is natuurlijk ook wel fijn, want zilvervisjes zijn niks vergeleken met die dingen hier. En natuurlijk de nieuwe Assasin's Creed spelen, want die licht nu thuis stof te vangen. Oh, en weer fatsoenlijk mijn haar kunnen wassen zou ook wel fijn zijn, want die waterdruk hier is drie keer niks, en dan mag er natuurlijk ook wel meteen een stuk van mijn haar af, want hoe vaak ik hier op stage wel niet te horen krijgen wat we met mijn haar aanmoeten, haha.

En, en, en.. nog 2 maanden! Die echt wel leuk zijn zolang ik hier ben, maar tegelijkertijd ook toeleven naar het weer thuis zijn.

-Janneke