Kennismakingsdag - 27-8-2018

Vandaag was de dag waarop we dan eindelijk met stage begonnen, waar we al sinds januari druk mee bezig zijn geweest.
Voordat we naar stage gingen werden we om 8.30 bij AM Language Studios verwacht, dit is een bedrijf dat in Malta stages regelt voor buitenlandse studenten, als Stagehuis aanvragen krijgt kijken zij of dat gaat lukken en regelen ze alles met de bedrijven.

We waren iets te vroeg en hebben nog zo'n vijftien minuten in de wachtruimte gewacht, waar het (Britse!) nieuws aanstond, best raar, want in ons appartement ontvangen wij allen Maltese zenders. Daarna kregen we een korte uitleg over wat er van ons verwacht werd en over wat we konden doen als we ziek werden, ook kregen we uitleg over de dagelijkse activiteiten die ze organiseren. Dit duurde ongeveer een halfuur, daarna zijn we naar de bushalte gelopen en met de bus naar stage gegaan.

We kwamen rond kwart voor tien bij stage aan (Bright Sparks Child Care Centre), hier werden we ontvangen door Christine en gaf ze ons een kleine rondleiding. Een kleine ja, want zo heel groot is het dagverblijf niet. We werden voorgesteld aan Leanne, met wie we deze week mee zouden lopen, aan Rita, aan Rosalia en een andere stagiaire (van wie ik de naam helaas niet onthouden heb), zij komt uit Duitsland en loopt hier nu voor de tweede week stage. Ik heb haar nog niet gesproken verder, maar het is fijn om te weten dat we niet de enige stagiaires zijn.

We kwamen op een wat ongelukkige tijd binnen vond ik, het was dus bijna tien uur, en om tien uur hebben ze 'lunch' volgens Leanne, dit doen ze door alle kinderen in een smalle ruimte aan tafel/kinderstoel te zetten en dan gezamenlijk te gaan eten.
Ik vond het apart dat ze de verschillende groepen hier samen brachten, de peuters waren best wel druk wat zorgde dat de baby's onrustig werden, ik denk dat je dit rustiger kan houden door de groepen gesplitst te laten eten (maarja, hier is de ruimte niet naar).
Na het eten mochten de kinderen mee naar buiten, hier had Leanne een soort parcours gemaakt waar de kinderen overheen moesten klimmen. Het was leuk om te zien hoe leuk de kinderen dit vonden, wel vond ik het parcours wat onveilig, zonder randen en was het stuk waarop ze omhoog moesten klimmen makkelijk om vanaf te vallen, maar Leanne leek zich geen zorgen te maken, en zolang ik en Suzanne erlangs stonden om de kinderen op te vangen en te helpen ging dit goed.

We hebben denk ik bijna drie kwartier buitengespeeld, daarna mochten de kinderen binnen aan tafel gaan spelen met de blokken of dieren, deze had Leanne al klaargezet. Hier zijn de kinderen zo'n halfuur mee bezig geweest.
Op het moment dat het weer tijd was om te gaan eten (zo rond 13:00) mochten we van Christine naar huis, omdat ze vond dat zo'n eerste dag veel indruk moest maken. We hebben afgesproken dat we morgen ons rooster krijgen, en we dan om 9:00 beginnen (wat betekend dat we pas rond 8:30 de bus hoeven te nemen, wat een luxe vergeleken met mijn Nederlandse ervaringen ;) ). Christine zei dat we voor 30 uur per week worden ingezet, in plaats van 40 (wat vanuit school niet de bedoeling was per se, dus gelukkig maar), en dat we een aantal dagen ook in de middag worden ingezet, wat wij helemaal niet erg vinden.
Leanne zei dat we deze week nog bij haar bleven op de groep om wat te wennen, en dat ze het vanaf dan belangrijk vond om ook kennis te maken met de andere groepen.

Wat me vandaag opviel aan de kinderen was dat het leek alsof ze gewend waren aan stagiaires, alle kinderen kwamen naar ons toe en praten tegen ons (op deze groep tussen de 2,5 en 3 jaar oud), wel waren sommige kinderen ons nog wat aan het uittesten.
Toen ik tegen Leanne zei dat het me verbaasde hoe goed de kinderen hier allemaal Engels spreken, vertelde ze dat er hier tegen alle kinderen Engels wordt gesproken, omdat de kinderen verschillende achtergronden hebben. Zo zijn er kinderen die half Koreaans zijn, Engels zijn of een Italiaanse achtergrond hebben. Het Engels spreken tegen de kinderen gaat eigenlijk vanzelf, omdat ze Engels tegen mij spreken, spreek ik dat ook terug.
Ook vinden ze het hier belangrijk dat de kinderen ons aanspreken met 'miss', dus miss Janneke of miss Leanne.

En hier laat ik het maar bij voor nu, ookal is er nog zo veel meer te vertellen over vandaag. Vandaar dat ik nu ook heel moe ben, en het gevoel heb dat ik zo een aantal uur zou kunnen slapen (al is het pas 15:30), dus nog lekker even Grimm kijken en misschien nog een boek lezen (ik heb er al vijf uitgelezen sinds donderdag). Ohja, en de verhuurder komt ook nog even langs om ons de sleutel van onze brievenbus te geven en misschien te kijken naar onze douche, want die lekt wat water langs de rand.

Dus nog lekker uitrusten zodat we er morgen weer tegenaan kunnen.

-Janneke